'Dinle, küçük adam' üzerine alıntılar

 

Her yıl farklı bir benlikle okunacak kitaptır “Dinle, küçük adam”. Lisede çok sevdiğim bir hocamın önerisi üzerine alıp okumuştum bu kitabı, iyi ki okumuşum. Amaçsızlaştığımı, rutine döndüğümü ne zaman fark etsem alıp okur, yüzüme vurulan gerçekleri tekrardan gözden geçiririm. Öyle ki, bu kitap hakaret eder sanki insana, sıcacık havada buz gibi soğuk suya girmiş gibi hissedersin. Elimde kalemimle okudum bu kitabı, acımadan çizdim cümlelerin altını o temiz sayfalarda, kazınsın diye aklıma. 

“Hayattan mutluluk dileniyorsun, ama güvence senin için daha önemli, hatta bunun bedeli bütün yaşamın boyunca baş eğmek olsa bile.”

"Sana kişisel özgürlük değil ulusal özgürlük vaat ediyorlar. Sana insani öz saygı değil, ulusal büyüklük vaat ediyorlar. 'Ulusal özgürlük’ ve 'devletin çıkarları' ifadeleri bir kemiğin bir köpeğin ağzını sulandırdığı gibi senin ağzını sulandırıyor ve sen onları alkışlıyorsun. Onlar seni bir sembole kurban ediyorlar ve sen onları kendi üzerinde iktidara taşıyorsun. Bütün maskeleri düştüğü halde senin efendilerin senin tarafından yükseltildiler, senin tarafından beslendiler."

 “Kimse sana, küçük adam, özgürlüğünü şimdiye dek niçin fethetmedin sorusunu hiç yöneltmedi, ya da, fethettiysen bile, onu hemencecik yeni bir efendiye niçin yitirdiğini.”

Yerinde saydığın, kendini geliştirmediğin her bir gün için kızıyorsun. Sana durma diyor kitap, yerinde durma, kabul etme, benimseme. Mantık süzgecinden geçir ve önce o mantık süzgecini geliştir diye bağırıyor.

“Hedefe ulaşmak için her türlü aracın, adi ve alçakça aracın da mübah olduğunu sanıyorsun.”

“Hayır, küçük adam, hakikat konuşulunca kulak vermiyorsun. Sen yalnızca patırtı yapılınca dinliyorsun.”

Ne küçük ve bayağı olduğumuzu değil, bizim yararımızı ve önemimizi anlatıyor bu kitap.

“Korkuyorsun, hayatın akışına dalmaktan ve orada yüzmek mecburiyetinde kalmaktan.”